Eindsamenbouw van de aandrijving

De eindsamenbouw begint met de nederige taak om het wormwiel op de motoras te monteren. De handleiding adviseert om het wormwiel op te ruimen, met afwisselend slagen van de ene en dan van de andere zijde. Zo wordt het effect van de taps toelopende ruimer verdeeld over de worm.

Als eenmaal een goede passing bereikt is, wordt het wormwiel vastgezet met twee-componenten epoxylijm.

Nu moet de hoogte van de motor vastgesteld worden. Het grote voordeel van de LoadHoaler+ tandwielkast is het gelede ontwerp. Door de motor een beetje naar links te bewegen zakt hij meteen ook wat omlaag omdat de Final Drive Carriage scharniert tussen de locomotiefas en het verticale deel van de tandwielkast. Qua hoogte moet de motor as op de middenlijn van de ketel uitkomen. In het geval van de NS 5000 heb ik die berekend op 12,8 mm boven de omloopplaat. Die afstand wordt aangegeven door mijn schuifmaat op de foto.

Vriend Blu-Tack bewees me weer onschatbare dinesten. Zucht, een modelbouwer zou vier handen moeten hebben.

Met de motor op de juiste plaats werd de Final Drive Carriage vastgezet met een puntsoldeer. Nu controleerde ik zorgvuldig of de motor qua hoogte goed uitkomt. Dit is de laatste kans om nog iets daar aan te veranderen.

Als je er eenmaal zeker van bent, soldeer je de scharnier van de Final Drive Carriage eerst aan de zijde tegenover de puntsoldeer, zodat je die niet verstoort want dan is de hele afstelling in de war. Doe daarna de zijde van de puntsoldeer (gele pijlen).

Voorkom dat je de stalen as meesoldeert. Het helpt om hem even in de vaseline te dopen voor je hem erop zet.

Reinig de soldeerverbinding van flux en overtollige soldeer.

Het proces van de testassemblage heeft me geleerd dat ik met het tussentandwiel moet beginnen (derde van de bovenzijde van de tandwielkast, maar let op het geheel ligt op de foto ondersteboven). Vandaar werk ik dan eerst in de richting van het wormwiel.

Voer de as in van de zijde waar het tandwiel komt te zitten. Leg de tussenring en het tandwiel erop zoals beschreven in de instructies. Schuif de as bijna helemaal door tot de andere zijde maar hou een millimeter over.

Plaats nu twee minieme hoeveelheden epoxy lijm ringsom:

• op het randje van het stukje as dat nog uitsteekt uit de zijde waar je de as ingevoerd hebt (geel);
• in het nog lege gat aan de overzijde (blauw).

Schuif dan voorzichtig de as in het gat aan de overzijde (rode pijl).

Waak ervoor dat de as niet doorschiet, want dan valt hij er aan de andere kant weer uit.

Voorkom besmetting van het tandwiel met lijm. Gebruik daarom zo min mogelijk lijm, dat zou goed moeten gaan. Als er toch lijm op het tandwiel komt, haal alles weer uit elkaar, maak het schoon en begin opnieuw.

Als je eenmaal tevreden bent laat de lijm dan tenminste 15 minuten harden voor je verder gaat met het volgende tandwiel.

Een paar gedachten over de gebruikte lijm. Waarom epoxy en niet cyano-acrylaat "super"lijm. Die laatste kan mooi gebruik worden vanwege zijn capillaire werking. Dat is nou net het probleem. Als CA ergens tussenkruipt, waar gaat het dan naar toe met al die kleine delen in de buurt. Ik zag het al een onbeheersbaar proces. Ik geef sowieso de voorkeur aan epoxy omdat het langer meegaat dan CA. CA wordt op den duur bros.

Als je één tandwiel hebt gedaan zijn de volgende tandwielen betrekkelijk kinderspel. Als je maar nauwkeurig blijft werken.

Reductietandwiel nr 2 is de volgende. Die is een makkie omdat er helemaal geen tussenringen aan te pas komen en er genoeg ruimte is om hem heen en weer te schuiven.

Reductietandwiel nummer 1 is de laatste. Dat is iets meer prutsen vanweg de messing afstandsbus.

Het monteren van het eindtandwiel heeft eigenlijk alleen zin als je ook meteen de tandwielkast met het onderstel samenvoegt. Voor testdoeleinden (lees: mijn eigen ijdelheid) zette ik hem in elkaar met alleen één locomotiefas zonder het onderstel.

Die samenbouw van het eindtandwiel is een prutsklus en ik heb er een video van gemaakt hoe ik te werk ging. Hij is alleen in het Engels, maar de plaatjes zeggen ook genoeg. Het is allemaal niet moeilijk maar het vraagt geduld en zorgvuldig werken.

En dan ziet het er zo uit. Mooi toch?

Natuurlijk greep ik de gelegenheid aan om nog eens grondig te testen. Nu is de tijd om de laatste problemen er uit te poetsen.

Hij liep als een zonnetje.

Een genoeglijk beeld..